~ Survive.

Justin is een tegenpool van ze tweeling broertje Jamie. Justin is een lieve jongen, maar dan nog wel een beetje normaal. Hij vermoord geen mensen, omdat hij dat gewoon niet durft. Hij heeft een andere techniek. Hij probeert rijke meisjes in te pakken, of zielig te zijn. Of met ze gitaartje te gaan zingen. Hij helpt veel mensen zodat hij wat geld krijgt. Hij werkt dan ook nog als schoonmaker van ramen overal. Hij word nogal gezien als het schattige lieve jongetje wat hij ook is. Maar Justin is nogal verlegen, hij vind het ook niet erg dat hij geen meisje heeft. Al is hij stiekem jaloers op ze broerje Jamie.

Justin probeert zo volwassen mogelijk te zijn. Hij is zeventien jaar en weet zich te verplaatsen in andere, hij is erg behulpzaam en betrouwbaar. Hij probeert altijd voor iedereen te zorgen, maar helaas is hij ook snel mee loperig. Onzeker en weet zich geen houding te geven.

Zijn ouders zijn sinds hun dertiende vermoord, omdat hun ouders wel eens dure kleding aanhadden en werden gezien als rijke mensen terwijl ze dat helemaal niet waren. Sindsdien zijn ze op straat beland en slapen meestal onder een brug waar ze van alles hebben uitgestald.


Jamie is een tegenpool van ze tweeling broer Justin. Jamie is erg onbetrouwbaar en toch wel slim, hij neemt veel risico en is erg agressief als het om honger gaat. Jamie is naast dat hij erg agressief is erg bezig om met een rijk meisje naar bed te gaan. En als dat hem niet lukt, wat vaak gebeurt omdat de rijke meiden wel zien dat hij arm is, gaat hij met ieder ander neuken. Jamie haat werken en laat dan ook alles over aan ze broertje. Jamie speelt graag vals, en vind het vaak leuk om meiden pijn te doen op welke manier dan ook.

Jamie heeft vroeger verkeerd verwerkt van het verlies op ze ouders. Hij is daarna nogal harteloos geworden. Hij is net zoals ze broertje Justin zeventien jaar, (goh dat krijg je met tweeling).

Zijn ouders zijn sinds hun dertiende vermoord, omdat hun ouders wel eens dure kleding aanhadden en werden gezien als rijke mensen terwijl ze dat helemaal niet waren. Sindsdien zijn ze op straat beland en slapen meestal onder een brug waar ze van alles hebben uitgestald.

Ariana.

Het is weer een warme avond. Maar dat ben ik wel gewend hier in Santa Monica. Toeristen die over de pier lopen kan ik helemaal horen gillen, terwijl ik helemaal niet bij de pier zit. Ik zit juist een stuk verder in de stad. Ik sta met mijn hoge lakrode hakken, een minirokje en een dun jasje over mijn dunne topje langs de bekende straat waar alle rijke mannen heen rijden als ze weer een beurt willen. "Ariana, kom hier," beveelt Cameron me en trekt me aan mijn bovenarm als ik niet naar hem toe loop. Hij sleurt me mee naar een auto waar hij net al een tijdje stond. Het raampje van de auto staat open, de man steekt zijn hoofd uit het raam als hij ons ziet aanlopen. "Dit is de rode waar ik het over had. Zij valt ook niet over het hoofd te zien natuurlijk," maakt Cameron er nog een grap van. De man bekijkt me van top tot teen en blijft met zijn ogen haken bij mijn tieten. Dan maakt hij zo'n gebaar van dat het helemaal toppie is. "Hier of in een motel?" vraagt Cameron vervolgens aan de man. Hij is een moment stil en zegt dan met een zware stem: "Motel." Cameron knikt maar en vraagt verder niets meer. Dat betekent dat ze van tevoren al helemaal hebben afgesproken voor hoelang en wat hij wil. Ik glimlach er totaal niet bij en loop maar om de auto heen en stap vervolgens bij de passagierskant in. Cameron verdwijnt en loopt weer naar een volgende "klant". Ik staar door de voorruit naar de witte strepen op het autowegdek en zeg niets. De man zegt ook niets. Als we bij een motel uit komen en ik uitstap, wil ik mijn haren vastbinden met een elastiekje, maar de man zegt dan: "Doe dat maar niet." Ik frons verbaasd, maar ik luister naar hem. Ik laat mijn armen weer langs mijn zij vallen en mijn rode haren vallen weer over mijn schouders. Ik ken dit motel. Het is in de buurt van mijn appartement. Als Jermayne me ziet... Dan ben ik dood. Hij weet niet dat ik een hoertje ben. Dat zou hij nooit toestaan. "Ik hou van aan haren trekken bij een beurt," zegt de man met een lach. Hij bedoelt het ook echt grappig. Ik kijk er een beetje ongemakkelijk bij en loop met hem mee naar binnen. Hij betaalt voor één nacht, dat betekent dus dat ik de hele nacht bij hem moet blijven. We lopen naar een kamer en meteen al trekt hij zijn zakenpak uit. Ik betwijfel of deze man nog wel jong genoeg is om 'm omhoog te krijgen. Het is vast een gerimpelde lul. 'Goed, wat wil je?' mompel ik. 'Ik doe alles, maar ik zoen niet.' Hij kijkt een beetje verbaasd op terwijl hij zijn stropdas van zijn nek haalt. Zijn broek heeft hij als eerste uit gedaan, nu staat hij sneu in zijn opa onderbroek, lange kousen en dan een overhemd met een stropdas. "En waarom dan niet, meiske?" Ik ga op bed zitten, het is voor mij de normaalste zaak om te wachten tot die man dan het initiatief neemt. 'Gewoon.'
--lalala--
De volgende ochtend, ligt de man nog te slapen. Ik heb de resterende tijd dat ik kon slapen vannacht helemaal niet kunnen slapen. Het is echt een krakkemikkig bed. Het is half zeven 's morgens. Ik stap het bed uit en trek mijn kleren weer aan. Ik weet dat Jermayne nu nog ligt te slapen en denkt dat ik bij een vriendin ben. Hij zal me dus niet over straat zien. Normaal kleed ik me om, maar vanavond ga ik maar nog een keertje. Deze keer was niet één van de ergste keren geweest. Deze man kon begrijpen dat ik nog jong ben en ondanks dat ik al alles gewend ben, ik niet alles wil. Hij begreep het wel en deed het niet te hard. Als ik alles heb aangetrokken, loop ik het motel uit en pak mijn mobiel. Ik bel Cameron op. "Hé, waar ben je?" vraagt hij. 'Ik loop net van het motel vandaan. Hij heeft me een fooi gegeven, dus je mag trots op me zijn.' Ik hoor hem lachen. "Ga maar alvast terug naar de straat, ik kom er zo aan." Ik hang weer op en loop terug naar de straat. Alles gaat weer opnieuw gebeuren.

Jamie.

Ik heb me handen in me broek zakken gestoken terwijl ik loop richting het bepaalde buurtje, waar bepaalde mensen komen, om een bepaald ding te doen. En het is niet dat ik heel dom ben of zo, want ik weet zelf ook wel wat ik doe. Het is wel dom om te doen, maar ik weet wat ik doe. Het maakt me tenminste niet zelf dom. Slimme mensen kunnen ook wat doms doen. Ik heb dus geld gestolen, eet geld. Waar we al zo weinig van hebben, van me broer. Waar hij zó hard voor werkt, om mij en hem eten te geven. Dat ga ik nu dus besteden aan.. seks. Gewoon, ik heb het te lang niet gehad, en ik wil het nu. En als ik iets heel graag wil, zorg ik er voor dat ik het krijg. Ik loop langs wat rare gasten toe, zo wat allemaal negers. En ik probeer het ook maar te negeren, want ze zitten nogal tegen je te praten, ze willen allemaal dat jij bij hun hoertje komt. En ik kijk ook naar elk hoertje wat ik zie staan, ik moet toegeven dat ze dit best het ''ongelukkige vrouwe buurtje'' kunnen noemen, want zo geil kijken ze helemaal niet, ze kijken sip. Of smekend, aangezien ik er dus kennelijk niet zo eng uit zie willen hun ook dat ik kom in plaats van zo's opa. Als ik dan een blonde jongen zie staan bij een meisje, ik kijk niet zo erg naar haar. Hij komt me bekend voor, hij is een van die armen stakkers die ze geld wint door hoertjes te hebben. Ik loop eerst langs hem om eigenlijk naar ze hoertje te kijken, maar als snel stop ik als ik zie dat ze wat meer van mijn leeftijd is. En niet een oudere vrouw, van.. twintig, dertig, dat vind ik gewoon overdreven. En ze is knap, en ja. Dat zou perfect zijn voor één keer. Ik loop met een strak gezicht op de jongen af en mompel dan wat vaag. 'Is ze.. te werk ?' Ik kijk niet meer naar het meisje, om eerlijk te zijn zag ik alleen der achterkant en vanaf die kant zag ik wel dat ze jong was. Der gezicht boeit me niet zo. Ik kijk nog eens naar de vrouwen die wat weg zitten te kwijnen bij de ramen. Justin zal dus zo boos op me .. gaan worden áls ik het vertel. Maar dat doe ik natuurlijk niet, ik ben niet gestoord. Ik zeg dat het gestolen is, we begraven ons geld altijd in een water dicht kistje. best diep. Het werkt altijd als we beide weg zijn. Ik heb vrij veel geld bij me, de helft van Justin's maandsalaris, dus hiermee zou ik het moeten kunnen doen. 'Want ik wil nu.' Ik praat niet alsof ik het wil, tenminste, ik ken de ''ik wil seks met een hoer'' woorden en zinnen niet, maar ik klink wel overtuigend dat ik dat wil, en ook wel nu. Aardig kom ik niet over, ik zie er wel zo uit maar voor de rest is Justin de ''ik ben lief'' jongen.

Ik glimlach kort en nep naar de jongen die het aanbod kennelijk helemaal goed vind, maar dan ; de prijs. Ik zou en niet weten hoe lang en hoe duur het eigenlijk is en als ik het aan hem vraag liegt hij natuurlijk. 'Ik wil tot...' Ik kijk naar het meisje die stront eigenwijs met der rug naar me toe staat, wat me juist uitdaagd. 'Tot dat zíj klaarkomt.' Duidelijk. Het boeit me weinig of het nou 5 minuten duurt of een halve dag. Zolang ik het geld er maar voor heb. Het schijnt dat ze meeste hoeren 40 euro kosten, dus ga io nu expres hoog bieden. '100 niet meer of minder.' Mompel ik bazig. Ik kijk nog eens naar het meisje die een aardig kort rokje aanheeft waar ik maar kort naar kijk. 'Ik.. Ehh.. Doet ze wel wat je wilt ? Niet dat ik betaal voor niks..' Zeg ik wat onzeker. Ze luistert inderdaad niet. Ik wacht maar terwijl ik me portemonnee erbij pak. Het duurt even maar dan draait hij zich weer om. Ik kijk naar het meisje die zich dan wel omgedraaid heeft. Of ze er goed genoeg uit ziet ? Ja prachtig maar dat ga ik niet zeggen. Ik glimlach wat speels als hij der een rondje laat draaien. 'Net aan.' Plaag ik maar en kijk der nogal uitdagend aan. '100.' Zeg ik meteen als hij vraagt hoeveel. Ik ben ook kort af en weet wat ik wil. Ik weet ook dat het bod te hoog is. Maar niemand, behalve zij zelf weet waarschijnlijk wanneer zíj moet komen. En dat maakt het just gevaarlijk mijn bod, of ik heb een veel te hoog bod. Of ik lig de hele middag. Voor een te laag bod. Ik merk de korte blik op van het meisje. Als zij niet luisterd... Ik stomp, en hard ook. Maakt me niet uit waar of wanneer. Geen genade. En dat zal ik der dan ook duidelijk maken als we binnen zijn. Ik kijk maar ook weg, veel hoef ik niet van der te weten, maar ik heb wel zin om te dreigen met hard handig gedoe >;]
.

Ariana.

'Dan niet,' brom ik. Dat hij me ruw beetpakt, doet niet zo heel veel pijn. Dat ben ik toch al gewend. Het doet wel nog steeds evenveel pijn als toen ik het nog niet gewend was, maar ik kan er nu mee omgaan. Vroeger kon ik totaal niet tegen pijn. Dan lag ik bij een klein beetje pijn op de grond al te krijsen. Maar in dit wereldje wordt je gedwongen harder te worden. En dat ben ik ook wel geworden. 'Ik ben niets waard? En waarom heb je dan 100 dollar voor me geboden?' Dat is ook weer zoiets, waarom zou hij 100 voor me hebben geboden? Zou hij echt niets van deze wereld af weten? Ik wilde het net maar opgeven en naar hem luisteren, totdat hij zei dat niemand een hoer als vriendin zou willen. 'Dat. Neem je terug,' zeg ik op een eng rustige manier. Juist omdat ik dat zo rustig en toonloos zei, komt het best eng over. Niet dat hij meteen bang van me zal worden, maar dat is wel mijn bedoeling. 'Jij weet echt helemaal níéts van deze wereld!' roep ik boos en krab hem gewoon met mijn lange nagels in zijn gezicht. Echt langs zijn wang, over zijn neus en bij zijn oog en wenkbrauw. Meteen bloedt het een beetje bij hem. En dan word ik het bed af geduwd en schopt hij tegen me aan. Ik blijf stil op de grond liggen, oké, die had ik misschien verdiend. En dan ineens trekt hij me weer overeind. Of nou ja. Hij? Ik kijk hem nogmaals aan, hij heeft kleren aan en praat met een veel zachtere stem tegen me. Ik frons. 'Huh...' En dan zie ik dat het een andere jongen is. Alleen zijn uiterlijk is identiek aan die van hem. Ik kijk van Jamie terug naar de jongen. 'He? Hoe?' Ik grijp naar mijn bh die op de grond ligt en trek 'm weer aan. 'Jij bent dan zeker Justin?' Want dan snap ik dat ook weer. De kleur op mijn gezicht trekt een beetje weg, ik word wat witjes door de schop van Jamie in mijn maag. Ik kijk naar beneden en zie dat er een rode plek zit. Ik bijt op mijn lip en pak mijn veel te korte en dunne shirtje die ik weer aantrek. Ook mijn rokje en mijn hakken. 'H-Het gaat wel, ja. Prima. Ja,' val ik nogal in herhaling en doe mijn jas aan. Ik luister naar hun gesprek en besluit me niet in het gesprek te mengen. Dat zou meer problemen geven. Ik geef Jamie nog een vuile blik als hij wegloopt en draai me dan om naar Justin. 'Sorry, maar...als je hier bent om je geld terug te krijgen, dat krijg je echt niet meer.' Ik kijk hem niet erg dankbaar of zo aan. Eigenlijk kijk ik hem nog vuiler aan als dat ik Jamie aankeek. Ik heb gewoon het idee dat hij hier is en zo vriendelijk doet om het geld terug te krijgen. Geld dat ik niet eens in handen gekregen heb, wat Cameron nu heeft. Als Jamie naar Cameron zou gaan, ben ik de lul. Want ontevreden klanten heeft Cameron echt een hekel aan. Hij geeft ze hun geld nóóit terug, waarmee hij nóg meer problemen krijgt. En vervolgens valt hij helemaal tegen me uit, omdat ik ontevreden klanten naar hem heb toegebracht. 'Ik peer 'm.' Ik loop zonder hem nog één blik waardig te gunnen weg, zonder één bedankje.